een nieuwe blog, uitleg zie daar.
annvandenbossche.reismee.nl
met reacties!
hopelik definitief :)
vrijdag 26 november 2010
zondag 7 november 2010
week 1 november
Deze week was er de on-arrival training. Een samenkomst met alle EVS vrijwilligers van Tsjechië, waar er meer uitleg gegeven wordt over EVS, de mogelijkheden van EVS en waar je andere vrijwilligers kan ontmoeten. De groep was heel divers, er waren mensen van litouwen, rusland, turkije, polen, ukraïne, servië, duitsland, spanje, belarus, armenië en zelf iemand van brazilië.
Ik kon er niet vanaf het begin bij zijn, omdat ik met een keelonsteking zat en ik van de john cleese-lookalike dokter bedrust kreeg voorgeschreven. Het bezoek aan de dokter was toch ook iets speciaals. Je yag duidelijk dat hij niet zoveel zin had om te werken op een zondag en dat hij al snakte naar zijn rookpauze voordat hij begonnen was met werken. Een rokende dokter, dat heb ik altijd al grappig gevonden.
Hoe dan ook, ik werd dus onderzocht enzovoort en er werd me de diagnose angina gegeven. Een redelijk zware antiobitca werd me voorgeschreven,
Hoe dan ook, toen ik via mijn goede vriend en tsjechische tolk wilde vragen hoe het kwam dat ik een tweede angina had in zo een korte tijd en als het misschien iets te maken had met mijn allergie, reageerde hij met ˇ ja, waarom moet ze dat weten ?ˇ
zoiets als, neem je pillen, stel vooral geen vragen en wees braaf :) en weg was de dokter, naar zijn sigaretje.
na enkele dagen was ik weer de oude en kon ik vertrekken naar Rozmberk !
een paradijs voor kunstenaars, vol met ateliers en mooie kleine straatjes. Een echt pareltje !
In de avond was er ook een kampvuur. Enkele mensen vroegen me al naar de politieke situatie in Belgi§e, en als ze nu gingen splitsen en als ik dat een goed idee vond.
Ook was er een spanjaard die het grappig vond dat ik steeds ´ja, ja´ zei wanneer ik aan het luisteren was of sprak(als tussenwerspel). De Tsjechen doen dit ook dikwijls, het wilt namelijk hetzelfde zeggen als in het Nederlands. Deze gewoonte heb ik dus een beetje overgenomen en ik doe dit nog onbewust als ik met engelstalige personen praat. ´Ja´ in het spaans wil namelijk ´ik´ zeggen. Hij dacht dus dat ik hele de tijd over mezelf bzig was, haha.
Ookl ben ik door de aanwezige fransen te weten gekomen dat er in frankrijk veel mopjes over domme belgen gemaakt worden.
dinsdag 26 oktober 2010
vorige week
Wat is er allemaal gebeurd in de laatste week?
Samengevat :
Tsjechische les. Waar we geleerd hebben dat het een absoluut taboe is om iemand om zijn/haar leeftijd te vragen. Hier in België ook wel, maar als het een jongere persoon is, kun je dit nog vragen, dit in tegenstelling tot Tsjechië.
Ook grappig is het feit dat de Tsjechen woorden overnemen van het engels en er dan het suffix -ovat aanplakken. Zo krijg je woorden als downloadovat,sportovat, knockoutovat ...
Met de cliënten zijn we op uitstap geweest naar de gym(sportovat ja:))
Het is wel leuk dat we de cliënten steeds beter en beter beginnen te leren kennen, vooral in informele situaties kom je het meest te weten over de cliënten. Iedere cliënt is anders en heeft zo zijn/haar eigen karakter.
Veel informatie over de cliënten hebben we nog niet. Het was de bedoeling om zelf, met een open mind en door te observeren, de verschillende cliënten te leren kennen. Dit heeft als voordeel dat we op voorhand minder vooroordelen vormen. Want stel dat men je zegt: ' J. heeft het syndroom van down, is vroeger misbruikt geweest etc'. Oké, goed om deze informatie te weten omdat je dan weet waarop je moet letten, want objectieve kennis zegt dat je dit moet doen als mensen misbruikt zijn, en dat gedrag liever achterwege laat. En je hebt ook bepaalde informatie nodig om op een goede manier te kunnen handelen, ethisch is het ook niet correct(vind ik) om met cliënten te werken als je geen basisinformatie hebt, zo kun je mensen ook onnodig kwetsen. Maar aan de andere kant creëer je dan ook zo'n vooroordeel: oei, die persoon heeft dit, ik zal mar voorzichtig met hem omgaan, zodat je die persoon toch ook niet echt kan leren kennen omdat je vooroordelen in de weg staan.
De gulden middenweg:)
Wat is er nog gebeurd? Ik ben met enkele cliënten naar de plaatselijke shop geweest, heb gekookt, in de tuin gewerkt, foto's gemaakt voor het fotoproject ...
En in het leven naast het werkleven: naar de pub geweest, een wijnproefavond meegemaakt en ontdekt dat het woordje 'proef' hier een onnodig tussenvoegsel is. 14 staaltjes wijn ja, en dan wisten sommigen nog niet wat de beste wijn was, dus probeerden ze ze maar nog eens uit. Enja, gecombineerd met een typische zware tsjechische maaltijd. Dumplings met everzwijnfilet en zure kool. Ahja, en natuurlijk was er een voorgerecht, twee soorten paté en één leverpaté, dat ik ethisch gezien maar aan de kant heb laten liggen.
en een dessert, tiramisu.
Je kunt je dus wel inbeelden wat mijn maagtoestand was de volgende dag.
Ook zijn we naar een ijshockeymatch gaan kijken. Wel leuk! De sfeer, en vooral: elke helft duurt maar 20 minuten met 15 min pauze duss, niet zo saai als voetbal alleszins,(sorry voor de voetballiefhebbers.)en het ging ook rapper vooruit :)
zo, dat was het zo'n beetje
daag!
Samengevat :
Tsjechische les. Waar we geleerd hebben dat het een absoluut taboe is om iemand om zijn/haar leeftijd te vragen. Hier in België ook wel, maar als het een jongere persoon is, kun je dit nog vragen, dit in tegenstelling tot Tsjechië.
Ook grappig is het feit dat de Tsjechen woorden overnemen van het engels en er dan het suffix -ovat aanplakken. Zo krijg je woorden als downloadovat,sportovat, knockoutovat ...
Met de cliënten zijn we op uitstap geweest naar de gym(sportovat ja:))
Het is wel leuk dat we de cliënten steeds beter en beter beginnen te leren kennen, vooral in informele situaties kom je het meest te weten over de cliënten. Iedere cliënt is anders en heeft zo zijn/haar eigen karakter.
Veel informatie over de cliënten hebben we nog niet. Het was de bedoeling om zelf, met een open mind en door te observeren, de verschillende cliënten te leren kennen. Dit heeft als voordeel dat we op voorhand minder vooroordelen vormen. Want stel dat men je zegt: ' J. heeft het syndroom van down, is vroeger misbruikt geweest etc'. Oké, goed om deze informatie te weten omdat je dan weet waarop je moet letten, want objectieve kennis zegt dat je dit moet doen als mensen misbruikt zijn, en dat gedrag liever achterwege laat. En je hebt ook bepaalde informatie nodig om op een goede manier te kunnen handelen, ethisch is het ook niet correct(vind ik) om met cliënten te werken als je geen basisinformatie hebt, zo kun je mensen ook onnodig kwetsen. Maar aan de andere kant creëer je dan ook zo'n vooroordeel: oei, die persoon heeft dit, ik zal mar voorzichtig met hem omgaan, zodat je die persoon toch ook niet echt kan leren kennen omdat je vooroordelen in de weg staan.
De gulden middenweg:)
Wat is er nog gebeurd? Ik ben met enkele cliënten naar de plaatselijke shop geweest, heb gekookt, in de tuin gewerkt, foto's gemaakt voor het fotoproject ...
En in het leven naast het werkleven: naar de pub geweest, een wijnproefavond meegemaakt en ontdekt dat het woordje 'proef' hier een onnodig tussenvoegsel is. 14 staaltjes wijn ja, en dan wisten sommigen nog niet wat de beste wijn was, dus probeerden ze ze maar nog eens uit. Enja, gecombineerd met een typische zware tsjechische maaltijd. Dumplings met everzwijnfilet en zure kool. Ahja, en natuurlijk was er een voorgerecht, twee soorten paté en één leverpaté, dat ik ethisch gezien maar aan de kant heb laten liggen.
en een dessert, tiramisu.
Je kunt je dus wel inbeelden wat mijn maagtoestand was de volgende dag.
Ook zijn we naar een ijshockeymatch gaan kijken. Wel leuk! De sfeer, en vooral: elke helft duurt maar 20 minuten met 15 min pauze duss, niet zo saai als voetbal alleszins,(sorry voor de voetballiefhebbers.)en het ging ook rapper vooruit :)
zo, dat was het zo'n beetje
daag!
enkele foto's
een beetje foto's...
van de puppy! die al heel wat gegroeid is=)
karl.. ik ben de naam eventjes vergeten:)
en na een overstroming van de afwasmachine ^^
meer foto's komen later ... ik heb mijn fototoestel niet zoveel bij mij..
zondag 17 oktober 2010
een vreemd weekend
Wat een vreemde dag vandaag...en eigenlijk ook wel een beetje een vreemd weekend.
Mijn flatgenote was hier niet, ik was dus home alone.
Het was een chaotisch weekend, amai.
Ik had voor het weekend plannen, zaterdagavond even naar de cinema gaan met M., een workshop Afrikaanse dans volgen, en op zondag cake gaan bakken bij de zus van M. en 's avonds eentje gaan drinken met een meisje van de aikidoo. Tenslotte is er maar een iets van in huis gekomen, namelijk de cinema. Voor de workshop Afrikaanse dans was ik te laat en vandaag heb ik zitten wachten op antwoord van de zus van M en het aikidioäans(heb ik net een nieuw adjectief uitgevonden?) meisje. Geen teken van leven. Ze bleken van de aardbol verdwenen, ik was wel een beetje teleurgesteld, ik had zoveel andere dingen kunnen doen dan wachten ... Ik heb dit al een paar keren gehad, het lange wachten of gewoon geen antwoord krijgen op telefoontjes ofzo op de dag wanneer je iets afgesproken had. Dat is toch eventjes raar voor mij, ik heb zoiets van; als je afgesproken hebt, houd je er dan aan, ook al heb je er opeens geen zin meer in ofzo... Natuurlijk kan het ook iets anders zijn, misschien heb ik gewoon pech dat dit al een viertal keer is voorgevallen sinds ik hier ben. Ofwel..is dit al mijn deel van de cultuurshock waar ik in de pre-departure al voor gewaarschuwd werd !
Nuja, niets aan te doen hé, maar ik zal het hen toch eens subtiel moeten proberen aanbrengen ...
Dus doolde ik vandaag maar wat rond op mijn appartementje. Maar toch heb ik me niet echt verveeld: het achterstallige huidshoudwerk is eventjes ingehaald en heb ik ook enkele uurtjes geskyped. Daarna hield ik me eventjes bezig met het Tsjechisch en de bijhorende vervoegingen. En nu lekker relaxen ja:) met op de achtergrond ontspannende muziek van Leonard Cohen, wanneer hij zingt is het net alsof hij doorheen de radio zingt, zo'n stem!
Ik heb ook niet echt problemen met eens alleen te zijn voor een namiddagje, na een drukke week kan het zelf goed doen. Maar waar ik wel moeite mee heb, is een hele dag alleen zijn, ingesloten tussen vier muren zonder eens de frisse lucht van de natuur te kunnen opsnuiven.
Wat ik ook wel gemerkt heb: als je alleen ergens naartoe gaat (zoals bv zaterdagmiddag) begin je sneller een gesprek met anderen. Zoals het gesprek met een dametje dat duits sprak op de tram, best wel leuk. Zulke kleine dingetjes maken je dag toch terug beter;)
En volgende week wordt ook weer wat drukker, dat compenseert het vreemde weekend waarschijnlijk wel weer goed!
Zo hebben we nu ons vast werkschema gekregen, er begint steeds meer en meer structuur te komen in het project. Het contact met de cliënten loopt ook al wat vlotter. Het lijkt of ze ons beginnen te vertrouwen en ze praten al dikwijls tegen ons, ook al verstaan we nog niet zo goed wat ze willen zeggen:) Communicatie met non-verbale taal en enkele tsjechische woorden kan ook veel doen.
Daag! x
p.s.: ik vind het altijd leuk om te skypen ofzo, wie mijn skype-adres nog niet heeft: Ann_Vandenbossche
Ann
Mijn flatgenote was hier niet, ik was dus home alone.
Het was een chaotisch weekend, amai.
Ik had voor het weekend plannen, zaterdagavond even naar de cinema gaan met M., een workshop Afrikaanse dans volgen, en op zondag cake gaan bakken bij de zus van M. en 's avonds eentje gaan drinken met een meisje van de aikidoo. Tenslotte is er maar een iets van in huis gekomen, namelijk de cinema. Voor de workshop Afrikaanse dans was ik te laat en vandaag heb ik zitten wachten op antwoord van de zus van M en het aikidioäans(heb ik net een nieuw adjectief uitgevonden?) meisje. Geen teken van leven. Ze bleken van de aardbol verdwenen, ik was wel een beetje teleurgesteld, ik had zoveel andere dingen kunnen doen dan wachten ... Ik heb dit al een paar keren gehad, het lange wachten of gewoon geen antwoord krijgen op telefoontjes ofzo op de dag wanneer je iets afgesproken had. Dat is toch eventjes raar voor mij, ik heb zoiets van; als je afgesproken hebt, houd je er dan aan, ook al heb je er opeens geen zin meer in ofzo... Natuurlijk kan het ook iets anders zijn, misschien heb ik gewoon pech dat dit al een viertal keer is voorgevallen sinds ik hier ben. Ofwel..is dit al mijn deel van de cultuurshock waar ik in de pre-departure al voor gewaarschuwd werd !
Nuja, niets aan te doen hé, maar ik zal het hen toch eens subtiel moeten proberen aanbrengen ...
Dus doolde ik vandaag maar wat rond op mijn appartementje. Maar toch heb ik me niet echt verveeld: het achterstallige huidshoudwerk is eventjes ingehaald en heb ik ook enkele uurtjes geskyped. Daarna hield ik me eventjes bezig met het Tsjechisch en de bijhorende vervoegingen. En nu lekker relaxen ja:) met op de achtergrond ontspannende muziek van Leonard Cohen, wanneer hij zingt is het net alsof hij doorheen de radio zingt, zo'n stem!
Ik heb ook niet echt problemen met eens alleen te zijn voor een namiddagje, na een drukke week kan het zelf goed doen. Maar waar ik wel moeite mee heb, is een hele dag alleen zijn, ingesloten tussen vier muren zonder eens de frisse lucht van de natuur te kunnen opsnuiven.
Wat ik ook wel gemerkt heb: als je alleen ergens naartoe gaat (zoals bv zaterdagmiddag) begin je sneller een gesprek met anderen. Zoals het gesprek met een dametje dat duits sprak op de tram, best wel leuk. Zulke kleine dingetjes maken je dag toch terug beter;)
En volgende week wordt ook weer wat drukker, dat compenseert het vreemde weekend waarschijnlijk wel weer goed!
Zo hebben we nu ons vast werkschema gekregen, er begint steeds meer en meer structuur te komen in het project. Het contact met de cliënten loopt ook al wat vlotter. Het lijkt of ze ons beginnen te vertrouwen en ze praten al dikwijls tegen ons, ook al verstaan we nog niet zo goed wat ze willen zeggen:) Communicatie met non-verbale taal en enkele tsjechische woorden kan ook veel doen.
Daag! x
p.s.: ik vind het altijd leuk om te skypen ofzo, wie mijn skype-adres nog niet heeft: Ann_Vandenbossche
Ann
een nieuw begin!
Een nieuwe blog...
Dit heeft als voordeel dat ik er veel meer foto's op kan zetten, op mijn vorige blog was de opslagcapaciteit beperkt. Het is misschien wel even wennen aan de nieuwe lay-out voor de lezers van mijn oude blog, maar ik vind de nieuwe lay-out wel stukken aangenamer dan deze van mijn oude blog :)
Even de daad bij het woord voegen en enkele foto's op mijn spiksplinternieuwe blog plaatsen!
Vanaf nu kan je dus meer beeldmateriaal aanschouwen :) Hier al twee fotootjes van de voorbije week (de rest staat op een andere kodak van Ledovec)
Hieronder zie je een apenbeeldje uit klei, gefrabiceerd door mij. Het was de opdracht in de drawing lesson om een dier van de zoo in klei na te maken. Voor iemand die al lang geen artistieke dingen heeft gedaan, vind ik het best goed, al zeg ik het zelf, ;-) Hoewel iemand dacht dit een hond voorstelde.
En hieronder een foto van ik op een mountainbike, in de omgeving van Ledovec! Het was een mountainbike van een 12-jarige. Hoewel het zadel hoger stond, had ik toch heel wat last van mijn rug, mijn lichaam was net iets te groot voor deze mountainbike:) Maar toch was het plezant, de omgeving is er heel heuvelig en de natuur is prachtig.
Tot gauw!!
Abonneren op:
Posts (Atom)