zondag 17 oktober 2010

een vreemd weekend

Wat een vreemde dag vandaag...en eigenlijk ook wel een beetje een vreemd weekend.
Mijn flatgenote was hier niet, ik was dus home alone.
Het was een chaotisch weekend, amai.
Ik had voor het weekend plannen, zaterdagavond even naar de cinema  gaan met M., een workshop Afrikaanse dans volgen, en op zondag cake gaan bakken bij de zus van M. en 's avonds eentje gaan drinken met een meisje van de aikidoo. Tenslotte is er maar een iets van in huis gekomen, namelijk de cinema. Voor de workshop Afrikaanse dans was ik te laat en vandaag heb ik zitten wachten op antwoord van de zus van M en het aikidioäans(heb ik net een nieuw adjectief uitgevonden?) meisje. Geen teken van leven. Ze bleken van de aardbol verdwenen, ik was wel een beetje teleurgesteld, ik had zoveel andere dingen kunnen doen dan wachten ...  Ik heb dit al een paar keren gehad, het lange wachten of gewoon geen antwoord krijgen op telefoontjes ofzo op de dag wanneer je iets afgesproken had. Dat is toch eventjes raar voor mij, ik heb zoiets van; als je afgesproken hebt, houd je er dan aan, ook al heb je er opeens geen zin meer in ofzo... Natuurlijk kan het ook iets anders zijn, misschien heb ik gewoon pech dat dit al een viertal keer is voorgevallen sinds ik hier ben. Ofwel..is dit al mijn deel van de cultuurshock waar ik in de pre-departure al voor gewaarschuwd werd !
Nuja, niets aan te doen hé, maar ik zal het hen toch eens subtiel moeten proberen aanbrengen ...
Dus doolde ik vandaag maar wat rond op mijn appartementje. Maar toch heb ik me niet echt verveeld:  het achterstallige huidshoudwerk is eventjes ingehaald en heb ik ook enkele uurtjes geskyped. Daarna hield ik me eventjes bezig met het Tsjechisch en de bijhorende vervoegingen. En nu lekker relaxen ja:) met op de achtergrond ontspannende muziek van Leonard Cohen, wanneer hij zingt is het net alsof hij doorheen de radio zingt, zo'n stem!
Ik heb ook niet echt problemen met eens alleen te zijn voor een namiddagje, na een drukke week kan het zelf goed doen. Maar waar ik wel moeite mee heb, is een hele dag alleen zijn, ingesloten tussen vier muren zonder eens de frisse lucht van de natuur te kunnen opsnuiven.
Wat ik ook wel gemerkt heb: als je alleen ergens naartoe gaat (zoals bv zaterdagmiddag) begin je sneller een gesprek met anderen. Zoals het gesprek met een dametje dat duits sprak op de tram, best wel leuk. Zulke kleine dingetjes maken je dag toch terug beter;)

En volgende week wordt ook weer wat drukker, dat compenseert het vreemde weekend waarschijnlijk wel weer goed!

Zo hebben we nu ons vast werkschema gekregen, er begint steeds meer en meer structuur te komen in het project. Het contact met de cliënten loopt ook al wat vlotter. Het lijkt of ze ons beginnen te vertrouwen en ze praten al dikwijls tegen ons, ook al verstaan we nog niet zo goed wat ze willen zeggen:) Communicatie met non-verbale taal en enkele tsjechische woorden kan ook veel doen.

Daag! x

p.s.: ik vind het altijd leuk om te skypen ofzo, wie mijn skype-adres nog niet heeft: Ann_Vandenbossche

Ann

Geen opmerkingen:

Een reactie posten